vrijdag 12 oktober 2018

Kies voor evenwicht #stem vrouw!



Dat logo vind je op al mijn drukwerk van de verkiezingen van 14/10! Waarom?
Niet zomaar, wel vanuit een bewuste manier van denken dat vrouwen ook hun mannetje in de lokale politiek kunnen staan!


In december 2014 was ik diep onder de indruk van de ontmoeting met vrouwen en hun vaak heel kleine kinderen in het opvangcentrum Peeterskasteel in Scherpenheuvel waar Caritas 170 mensen huisvestte. We deelden samen met de nationale voorzitster van V&M Els Van Hoof verzorgingsproducten uit. Bedoeling was vrouwelijke vluchtelingen zich beter in hun vel doen voelen, letterlijk én figuurlijk. Ik ontmoette aan één tafel vrouwen uit Syrië, Irak, Libanon en Albanië en toch kregen we aan elkaar uitgelegd waarvoor de verzorgingsproducten dienen. Ik stond midden sterke vrouwen die leefden tussen hoop en verdriet. Deze ervaring overtuigde me om me kandidaat te stellen voor het voorzitterschap van V&M Haacht.


En zo werd ik in januari 2015 om 3 jaar voorzitster van V&M Haacht te worden, dit onder het goedkeurend oog van onze voorzitster Brigitte Mouligneau en de toenmalige voorzitster van V&M nationaal Els van Hoof.





Samen gingen we met een enthousiaste damesploeg aan de slag! We namen deel aan verschillende acties in Haacht. Deze lente nog vroegen we aandacht voor meer vrije tijd voor alle mama's tijdens de Zij-blij-dag! Lees meer op https://www.nieuwsblad.be/cnt/blcju_03517855


 


 


Afgelopen herfst deelden we witte lintjes uit aan treinreizigers die het eens waren met de stelling dat seksuele intimidatie niet op de werkvloer thuishoort.








Taboes doorbreken is ook één van mijn strijdpunten. 

Dat wilde ik ook bereiken met het organiseren van een eerste Menopauzecafé in Haacht.

En dat is gelukt! En dat wil ik blijven doen, met zorg voor anderen.








Onze lijst bij CD&V Haacht telt evenveel mannen als vrouwen en we wisselen elkaar af. Daar zijn wij fier op in onze ploeg! Nu is het aan de kiezer!

Wist jij dat Haacht nog nooit een vrouwelijke burgemeester had? Wist je dat slechts 15,9 % van alle Vlaamse burgemeesters een vrouw is? Ik vind dat de sjerp vaker in vrouwenhanden terecht mag komen! Bovendien bestaan de schepencolleges gemiddeld uit 34 % vrouwen. Vorige legislatuur hadden we in Haacht geen vrouwelijke schepenen! Ook dat kan dus veel beter! En dus dames: kies vrouw! Kies voor evenwicht #Stemvrouw volgende zondag!

zondag 7 oktober 2018

Waarom doe ik mee aan 'de keus'?

De kop is eraf! De eerste post op mijn blog. Met een beetje spanning, veel ideeën in mijn hoofd, een goed gevoel en vooral veel zin om te schrijven.



De reden van mijn schrijven? Onderstaande quote bij huisbezoeken:
'Nu ben je er hé, met de 'keus'!'


Een veel gegeven opmerking tijdens de huisbezoeken in mei en juni bij de vraag naar ideeën voor hun buurt. Ik ben een inwijkeling en 'de keus' was een nieuw begrip in mijn Hoachts!


Geduldig deed ik dan mijn verhaal, van de afgelopen jaren inzet en engagement in de lokale politiek. Dat ik al een aantal activiteiten organiseerden voor alle inwoners van Haacht, dat ik als voorzitster van Vrouw en Maatschappij een tweetal keer per jaar met mijn ploeg naar de mensen stap en hen informeer over een moeilijk onderwerp of taboe, dat ik me al een aantal jaren inzet in de MilieuAdviesRaad van Haacht,... Dat dit uiteraard niet allemaal in de krant of op tv te zien is want dat ik maar een kleine garnaal ben in een partij in oppositie.

Velen verontschuldigden zich dan voor hun uitspraak en beginnen vragen te stellen, over mij, over de werking van onze partij, over hun buurt, over de werking van verenigingen, over wat beter kan...

Omdat 6300 huizen net iets teveel zijn om aan te bellen en me voor te stellen, heb ik dus besloten mijn verhaal 'online' te zetten. Op die manier hoop ik in meerdere huiskamers binnen te komen.

Meer nog, ik wil een andere kijk geven op lokale politiek. Wat is dat precies? Wat is 'aan politiek' doen? Wat drijft me om er dagelijks mee bezig te zijn? Waarom koos ik bewust om deel uit te maken van een partij? Waarom net CD&V Haacht? Waarom spendeer ik bijzonder veel tijd in mijn buurt, omgeving, gemeente? Wat is voor mij de inzet van de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2018 in Haacht?




Ik wens jullie alvast veel leesplezier!

Warme groeten
Sofie



dinsdag 2 oktober 2018

Mosselen met friet?!



 De afgelopen jaren werd ik bewust lid van een aantal verenigingen in Haacht. 

De eerste waarvan Tom en ik actief 
lid werden, was de ouderraad van Don Bosco De Puzzel. Het schoolteam deed zijn uiterste best om het hobbelige parcours van onze jongens in betere banen te leiden. 
Wij wilden zelf ook ons steentje bijdragen als waardering voor de werking van de school. 

In het begin met een kleine kern en beperkt budget, later met een steeds groter wordende groep ouders zodat we ons zelfs in werkgroepen konden onderverdelen: ontbijt, quiz, receptie zesdejaars, werken op RW, verkeersveiligheid, groene speelplaats, digitale wolven … 
Een aantal grote projecten werden tot een goed einde gebracht. Alles voor onze kinderen en hun leerkrachten!

 
Ik werd ook lid omwille van bepaalde interesses, vb Davidsfonds en Hagok omdat ik geschiedenis studeerde.

Ons gezin werd lid van Natuurpunt om onze kinderen mee te nemen in het verhaal van de noodzaak van blijvend groen en ruimte voor natuur. 





Maar de topper van Haacht blijven toch de mosselfestijnen! Wat hebben Haachtenaren met mosselen vroegen Tom en ik ons af toen we hier net woonden!? Elke club heeft zijn eetfestijn om de kas te vullen. We gingen en gaan vaak met het gezin eten. Maar mijn ervaring van mijn studentenjob als werkkracht in een palingrestaurant kwam na zovele jaren opnieuw van pas. Mosselen opdienen, groenten kuisen, potten afwassen, … Onder de Toren werd als het ware in vele weekends mijn tweede thuis. Soms werd dat afgewisseld met het opdienen van paëlla, croques, pannenkoeken en natuurlijk onze eigen spek en eieren! Laatst mocht ik meehelpen tijdens het jubileum van Samana: een ferme menu en een hele zaal bijzonder tevreden Haachtenaren.


Dat maakt dat ik me ook ten volle bewust was van de noodzaak van de parochiezaal. 

Met verstomming verslagen over een mogelijke verkoop en sloop, was het in onze partij alle hens aan dek om een Europese subsidie te kunnen binnenhalen en zo de zaal te behouden en in de komende tijd te verfraaiien. Ik volg mee op als lid van de algemene vergadering van de vzw Onder De Toren.
Een rondvraag leerde ons dat er meer dan 40 verenigingen deze zaal gebruiken: de zaal is en blijft de kern van het middenveld! En dat is maar goed ook...


zondag 23 september 2018

Verdriet is deel van het leven...

Absoluut niet van plan om hierover iets te schrijven. Waar trek ik de grens? Wat mogen (toekomstige) kiezers over mij weten? En vooral... Wat niet?

En dan werd ik wakker vanmorgen met een bericht van een vriendin op Whatsapp: een jonge fietser is gisterenavond aangereden en overleden in Haacht. Het gaat snel... Vooral FB werkt op zondagochtend overuren. Tragisch, geen woorden voor, triest, maar ook verwijten, boosheid, scheldwoorden, ... Een plots overlijden maakt veel los.

Ik verlam en wil eigenlijk mijn bed niet uit. Ik denk terug en voel opnieuw de pijn. Het plotse overlijden van mijn broer, nu bijna drie jaar geleden, het nieuws dat via de telefoon binnen kwam, de plaats waar ik het vernam, de onmacht, de verdoving, het ongeloof. Eigenlijk moeilijk te beschrijven. Eén ding is zeker: het leven is nooit meer wat het is geweest. Ouders die een kind verliezen, zus die geen broer meer heeft, kinderen die hun nonkel kwijt zijn. Familieverhoudingen wijzigen, mijn kindertijd werd iets nostalgisch.

Een rouwproces doorlopen doet pijn. Er komen krassen op de ziel. Nooit meer te herstellen, wel wat weg te vijlen. De omgeving kan troosten, met woorden en daden. Maar uiteindelijk moet je zelf met het verdriet aan de slag. En dat vergt veel energie en tijd. Dat is net wat we in onze maatschappij zo weinig hebben: tijd.

Wat me stoorde deze ochtend, was de opdringerige vraag naar nieuws over dit tragische ongeval. Oorzaken en schuldigen worden gezocht en liefst zo snel mogelijk gevonden. Want dan kunnen we het ongeval verklaren en weer doorgaan, case closed. Maar de realiteit is anders voor de rouwenden. Ze zijn zoekende en vinden geen gemakkelijke of voor de hand liggende oorzaken en gevolgen. Louter de vaststelling dat hun geliefde er niet meer is.

Vanuit dit gevoel schreef ik een boodschap op facebook 'Uit respect voor de ouders schrijf ik enkel dit: zoals velen van ons die te maken kregen met het plotse wegvallen van een geliefde (ongeval, hartfalen, zelfdoding) weten we dat voor de dierbaren het leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Scheldwoorden en verwijten helpen hen weinig vooruit. Boosheid is een deel van het rouwproces voor hen die betrokken partij zijn. Niet van hen die aan de kant staan, roepen en dan weer doorgaan....'

Liefs aan allen die een dierbare verloren...
Sofie


vrijdag 21 september 2018

Week van de mobiliteit?!


Afgelopen zondag 16 september trapte ik samen met onze ploeg de week van de mobiliteit af door onze deelname aan de autoloze zondag in het centrum van Haacht. Dit wordt langzaam aan een traditie. De autoloze zondag ontstond door CD&V Haacht. Wij dienden een voorstel in de gemeenteraad in om op 20 september 2015 een eerste deelname van autoloze zondag te organiseren.

Uittreksel uit verslag van de gemeenteraad van 26 januari 2015

1.A Voorstel tot deelname van de gemeente Haacht aan de autovrije zondag van 20 september 2015. (ingediend door Jozef Verdeyen – CD&V)
De raad besluit met 10 ja-stemmen (N-VA en CD&V) en 12 onthoudingen (Open VLD, Sp.a en Groen) het agendapunt goed te keuren.

Als mama en papa van 2 opgroeiende jongens vinden Tom en ik dat ze zoveel mogelijk verplaatsingen met de fiets doen. Maar dat vergt inspanning. Regelmatig schrik ik van bepaalde reacties in het verkeer. Bovendien moet je als fietser assertief te werk gaan, wat voor de jongste nog niet evident is, toch niet in het verkeer!

Binnen de ouderraad stelde ik me enkele jaren geleden kandidaat om in een werkgroep rond verkeersveiligheid te stappen. Een bevraging bij ouders van de lagere school leerde dat gevoel van onveiligheid ook de hoofdreden is om hun kinderen niet met de fiets naar school te laten gaan. We beslisten dat er moest geïnvesteerd worden: eerst in zichtbaarheid van de kinderen met fluovestjes, later met de plaatsing van een Octopuspaal aan de schoolpoort. Ik begeleidde afgelopen schooljaar ook de zesdejaars met de fiets naar de sporthal. Vaak best spannend om met een groep jonge fietsers op pad te gaan.

 



Vanuit al die ervaringen stelden we met onze ploeg van CD&V Haacht vorige zomer een fietsbrochure samen. Hierin staan veilige fietsroutes in Haacht. Je kan die nog steeds gratis bestellen via onze website http://haacht.cdenv.be





Maar mobiliteit omvat veel meer: Kris Peeters, verkeersspecialist, gaf afgelopen woensdag zijn visie over Klimaat en mobiliteit. Met vele standpunten was ik het eens.
Eén ervan werd een strijdpunt voor Haacht in onze campagne: CD&V wil een integraal verkeersplan om de volgende jaren een beleid met onderbouwde visie op mobiliteit, in samenhang met ruimtelijke ordening, zodat belangrijke knooppunten en pijnpunten eindelijk kunnen worden aangepakt. Haacht heeft vele troeven: het STOP-principe kan hier worden gebruikt. Stappers en trappers eerst, dan gebruik van Openbaar vervoer en pas als laatste personenwagens. 







De volgende zes jaar wil ik me inzetten om via betere mobiliteit Haacht leefbaar en aangenaam te houden voor elke Haachtenaar!